Verbeelding

Judith Heinsohn kijkt als beeldhouwer naar de beweging en de lichaamshouding van de mensen om haar heen. Ze ervaart de gezichten, tast in gedachten met haar handen of penseel de lichamen af. Gefascineerd zoekt ze naar het kwetsbare en vergankelijke van het menselijke lichaam aan de ene kant en het trotse en vruchtbare aan de andere kant. Met de observatie van zichzelf en anderen als uitgangspunt ontstaan beelden die eruitzien of ze de eeuwigheid hebben doorstaan en van plan zijn dat nog lang te doen.

In Bad Schmiedeberg waar jaarlijks honderdduizenden rioolpijpen in ieder mogelijk formaat worden gefabriceerd, koos Heinsohn voor het maken van hoogstpersoonlijke beelden. Voor deze sculpturen gebruikte zij hetzelfde materiaal als de arbeiders, zeer sneldrogende, vacuüm-geperste klei, waardoor zij zichzelf technisch een extra moeilijkheidsgraad oplegde. Daarnaast eiste zij van de werken dat de rioolpijp niet alleen in het materiaal maar ook door de vorm herkenbaar bleef. Juist die wisselwerking tussen het unieke en het eeuwig hetzelfde, de kunstenaar en het fabrieksmatige bleek zeer inspirerend. In het Stedelijk Museum Vianen zijn Sandi 1 en het Koningspaar uit de, in de fabriek gemaakte, serie te zien. 

In de meest recente reeks beelden speelt het integreren van scherven een grote rol. Deze nieuwe techniek maakt het mogelijk een contrast te creëren tussen het gladde, geglazuurde van de scherf en de opengebarsten, doffe huid van de klei. Enerzijds levert de bestaande vorm en de kleur van de scherven een beperking op, anderzijds dwingt dit werkproces de kunstenares tot meer abstrahering van haar werk. Vaak ontstaat de inspiratie voor een nieuw kunstwerk al tijdens het werken aan een andere.